Every step you take….

Er wordt regelmatig gevraagd hoeveel uur ik in de week werk. ‘Bedoel je de uren die ik besteed aan pedicuren? Of in totaal?’ vraag ik dan. Want totaal loopt dat op tot zeker zo’n 40 uur in de week. Naast de praktijk is er nog een groot gedeelte waar ook heel veel tijd in gaat zitten: administratie, social media, mijn blog, naar de groothandel, en het beantwoorden van berichtjes. Dat laatste kan via mail, facebook of via WhatsApp. Op mijn site staat een WhatsApp button waardoor de mensen meteen met mijn kunnen appen als ze dat willen. Tegenwoordig appen de mensen liever dan dat ze bellen, en ik vind dat prima. Ik reageer,als het mogelijk is,vrij snel op berichtjes, dan is het meteen maar afgehandeld, en ik weet dat het wordt gewaardeerd.

Ik had al moeite om prive en werk gescheiden te houden toen ik nog in loondienst was, en als ondernemer is dat zeker niet minder geworden. Ik ben elke dag bezig met mijn werk, ook als ik vrij ben: toch nog even die ene klant een berichtje sturen, toch nog even wat op social media plaatsen, toch nog even aan mijn blog werken. En ik doe het met veel liefde, mijn zaak is mijn kindje en daar moet je goed voor zorgen.

Zelfs op vakantie kan ik het niet loslaten. Ik kan het niet laten om naar de voeten van de mensen te kijken. Bij het zwembad is het helemaal erg, als de badgasten op hun zonnebedje liggen dan scan ik de voeten: eelt, kloven, onverzorgde nagels, afgebladerde nagellak. Ik kan er niks aan doen, mijn ogen worden er naar toe getrokken. Tijdens een dagje Efteling was het ook raak: mensen met te kleine slippers, mensen die naar binnen toe lopen met hun voeten, mensen die naast hun schoenen lopen (letterlijk)etc. etc.

Ik was er al voor gewaarschuwd op mijn opleiding die ik deed op Rotterdam Zuid. ‘ Je zal zien, als je op de roltrap staat op Zuidplein dat je naar de voeten kijkt van de persoon voor je’. Je let op de stand van de voeten, naar de schoenen. En gelijk had deze lerares.

Dus lieve mensen, wees gewaarschuwd: Zie je niet het nut in van goede verzorgde voeten? Denk je dat er niemand op je voeten let? Er zou zomaar een pedicure in de buurt kunnen zijn die ze stiekem onder de loep neemt. Of ze nou aan het shoppen is op haar vrije dag, of een dagje strand doet, wij zijn nooit off duty 😉

Liefs, Judith

Ps. De foto is gemaakt tijdens mijn vakantie, want zo’n voetenfoto is toch altijd handig om te hebben voor op mijn blog of social media?

Picture Perfect

Bij het perfecte plaatje denk ik altijd aan Instagram. Daar komen de mooiste foto’s voorbij van prachtig ingerichte woningen, mooie gezinnen, en zonovergoten vakanties. Een filtertje erover en klaar! Te mooi om waar te zijn, want iedereen weet dat elk huisje zijn kruisje heeft.
En die kruisjes krijg ik vaak te horen bij mijn klanten.

Bijna iedereen heeft wel foto’s in hun woonkamer staan. Voornamelijk van de (klein)kinderen, familie of huisdieren. Vaak word ik op die foto’s gewezen door mijn klanten: ‘Kijk dat is mij kleinzoon, die zit nu op de universiteit, en gaat met de zomer naar Gambia om daar een waterput te maken’. Ik krijg alle verhalen te horen die achter de foto’s schuilen. En dan bedoel ik de echte verhalen, niet de happy Instagram story’s.

Verdrietige verhalen: een dochter die bij een auto-ongeluk is omgekomen op 45 jarige leeftijd, een baby’tje die overleden is aan een longontsteking bij 9 maanden oud, dierbare huisdieren die zijn overleden, echtgenoten die veel te vroeg zijn overleden aan kanker. Ik heb ze allemaal te horen gekregen en ik neem ook altijd de tijd om naar deze verhalen te luisteren. Dan maar 5 minuten later thuis.

Maar ook mooie verhalen komen voorbij: klanten die bijvoorbeeld supertrots zijn op hun kinderen en kleinkinderen. Zo was ik eens bij een echtpaar van mediteraanse afkomst. Hun hele muur hing vol met foto’s van hun nazaten. Ik ben daar een uur binnen geweest, maar toen ik weer buiten stond kende ik de hele familie en weet ik wat voor werk ze doen. Hartverwarmend vind ik dat.

De mooiste foto’s vind ik die van vroeger. In zwart-wit. Daar is niks gefotoshopt aan, heel puur.

Social media is een mooi medium, zeker ook op zakelijk gebied. Ik probeer op dit gebied een duidelijk beeld van mezelf neer te zetten: hoe mijn werk eruit ziet, de plekken waar ik kom, de momenten die ik mee maak. Daar is niks gefotoshopt aan.

Een paar werken geleden ging ik met een fotograaf op stap om foto’s te maken voor mijn blog, social media en mijn website. Ik ben zelf niet van de selfie-generatie dus toen ik mezelf terug zag moest ik even slikken. De foto’s zijn prachtig geworden hoor, maar jeetje dat haar, of die neus, goh wat een dikke benen als ik zit. Ik ben dan super kritisch als ik naar mezelf kijk. Maar hey, that’s me. En dat is meer dan genoeg. Alhoewel…. Aan bovenstaande foto is wel iets gesleuteld. En jullie mogen raden wat…. 😉

Liefs, Judith