Meneer Beer

‘Hij ligt daar op de onderste plank!!’ Meneer brult vanuit zijn luie stoel mijn kant op. Met een appelige blik zoek ik in het desbetreffende kastje, maar de handdoek die ik zoek heb ik allang gevonden.  Ik snap daarom niet waarom meneer zich zo druk maakt.

‘Ja meneer de Bruin*, ik heb de handdoek allang gevonden, hij ligt hier voor me’, antwoord ik hem. Hij houdt vol dat dat de juiste niet is, en wordt nog ongeduldiger. ‘Meneer de Bruin, dit is de handdoek die ik ALTIJD gebruik, denk eens aan uw hart, ik weet wat ik doe, ik kom al een tijdje bij u’ antwoord ik hem streng maar rechtvaardig.

Ik weet dat meneer een behoorlijk brombeer kan zijn, maar onder die Rotterdamse rauwheid zit een schat van een man met wie ik vaak om de kleinste dingen de grootste lol kan hebben. We beginnen de behandeling , ik kom voor hem zitten en laat hem triomfantelijk de handdoek zien waar zoveel commotie over is ontstaan.  ‘Oh je had dus wel de goeie te pakken’ geeft ie schoorvoetend toe. ‘Wat zeggen we dan?’ antwoord ik hem plagend.

Hij kan er om lachen en de gehele behandeling praten en mopperen we samen verder: over het vuil op straat, over de jeugd van tegenwoordig en over het weer uiteraard. Wat ik hou toch van de bromberen in mijn klantenkring. Want onder het stoere berenvel zit eigenlijk gewoon een lief knuffelbeertje verstopt.

*Naam is fictief