Let’s talk about pets
Als je bij mensen aan huis komt, dan krijg je ook te maken met hun huisdieren: honden, katten, slangen, hagedissen, grote aquariums gevuld met de mooiste tropische vissen. Zelf ben ik echt een hondenmens, ik ben gek op ze en gelukkig is het vaak wederzijds. Als ik bij een klant binnen kom die een hond heeft, dan word ik vol enthousiasme onthaald: knuffels worden geshowd, kluifjes worden voor mijn voeten neergelegd, en er moet gekroeld worden. Het komt dan ook vaak voor dat de hond eerder wordt begroet dan het baasje zelf, waar ik eigenlijk voor kom.
Na een uitgebreid welkom ga ik aan de slag en begin ik met het installeren van mijn spullen. Terwijl mijn spullen uitgebreid worden besnuffeld dirigeer ik de hond richting zijn mand, mijn werkspullen zijn daar niet voor bedoeld, er zitten scherpe dingen tussen en ik moet er niet aan denken als hier een hondensnuit aan wordt opengehaald. Uiteindelijk is het de baas zelf die de hond op zijn plek krijgt. De meeste honden blijven ongeveer een minuut of 10 op hun plaats, om vervolgens toch even stiekem om het hoekje te komen kijken. Sommige gaan naast hun baas zitten en houden mij nauwlettend in de gaten. Alsof ze willen zeggen: ‘ik weet niet wat je aan het doen bent met de pootjes van mijn baas, maar ik hou je in de gaten’. Na de behandeling ruim ik mijn spullen weer op, ik reken af, maak een vervolgafspraak en neem nog even afscheid van de hond.
Zelf heb ik ook een hond: Sparky, een boomertje van bijna 10 jaar. Ze is echt onderdeel van het gezin en ze wordt volop in de watten gelegd bij ons, ze heeft een prachtig leven. Ik vraag me dan ook weleens af hoe het zou zijn als wij mensen iets meer trekjes van honden zouden overnemen…. Ik heb het dan niet over het snuffelen aan elkaars kont, dat gedeelte mogen we even overslaan. Nee, ik bedoel hoe zou het zijn als wij mensen elkaar net zo vrolijk begroeten als dat honden doen? Of altijd luisteren naar je intuïtie: iets minder naar je verstand luisteren en meer naar het gevoel. Nog een mooie eigenschap van honden: ze kunnen chillen tot the max. Sparky heeft hier totaal geen moeite mee en zoekt altijd de beste plekjes op om even een tukkie te doen.
Zouden we dan leven in een wereld die wat vrolijker is?
Zouden we dan minder gestrest en wat minder gehaast zijn? Zouden we dan feilloos kunnen aanvoelen wat goed is of wat minder goed is? Ik vraag het me af terwijl ik naar mijn hondje kijk die heerlijk in haar mandje ligt te slapen. Ze zeggen dat een hond op zijn baas lijkt, maar ik denk dat ik nog veel kan leren van mijn hond…..