i saw the sign

Er zijn veel manieren om met elkaar te communiceren. Verbaal lukt het me prima, zoals een keer iemand zei over mij: ‘je gooit er een kwartje in en het begint te kletsen. Of op de non-verbale manier: met het maken van gebaren tijdens het autorijden word ik ook vaak prima begrepen. Maar met sommige klanten is het een hele andere situatie…..

Zo heb ik bijvoorbeeld een hele lieve klant die doof is. Ze kan goed liplezen, maar aangezien ik vaak mijn mondkapje op heb tijdens het werk en haar niet altijd kan aankijken, valt dat soms niet mee. Tijdens de behandeling kijk ik regelmatig of het goed gaat, ze heeft weleens last van een ingroeiende nagel en de behandeling daarvan kan soms even vervelend zijn. Ik steek dan mijn duim omhoog en kijk haar vragend aan om te kijken of het goed gaat met haar. Met haar duim omhoog beantwoord ze dan mijn vraag. Ze heeft twee vrolijke vogeltjes naast haar stoel staan, die de hele tijd gezellig tjilpen. Ik besef me dat zij dat niet kan horen en ik maak dan het klets-gebaar met mijn hand en wijs naar de vogeltjes. Ze weet precies wat ik dan bedoel en lacht daar dan om. Beetje bij beetje leer ik gebarentaal van een vriendin. Ze leerde me het gebaar voor goedemorgen. Ik begroette deze klant hiermee, ze glimlachte en leerde mij meteen me het gebaar voor goedenavond. Ondanks dat we niet verbaal met elkaar kunnen communiceren begrijpen we elkaar prima.

In het verzorgingstehuis waar ik werk zijn er bewoners die niet helemaal doof zijn, maar slechthorend. Als ik binnenkom dan moet ik mijn volume omhoog schroeven om verstaanbaar te zijn. Soms vergeet ik dat het bij de volgende bewoner niet nodig is, om vervolgens de opmerking te krijgen: ‘je hoeft niet zo te gillen hoor, bennie doof’.

Maar hoe zit het met de klanten van allochtone afkomst die de Nederlandse taal niet machtig zijn? In zo’n grote stad als Rotterdam kan je daar mee te maken krijgen. Vaak is de familie erbij om als tolk op te treden. Maar een enkele keer wordt Google translate geraadpleegd. Zo komen we ook een heel eind.

Hoe zal het zijn als je niet kan horen? Als je doof bent? Dat er een zintuig is wat wegvalt waardoor je in stilte leeft. Zijn je andere zintuigen dan sterker ontwikkeld? En dan is er nog het verschil of je doof bent geboren, of dat het zich later heeft ontwikkeld. Toen mijn kindjes als baby de gehoortest kregen vond ik het ook behoorlijk spannend. Gelukkig was alles goed. Hoewel ik daar nu mijn twijfels over heb aangezien ik alles 10x moet herhalen. Het zal wel goed zitten met ze, aangezien ze het kraken van een snoeppapiertje door een deur heen kunnen horen.