Age is just a number

Ik kom binnen bij een meneer van 84 jaar, ‘hallo meisje, wat zie je er weer gezellig uit’, zegt hij. Hij noemt me ‘meisje’ denk ik terwijl ik verder kom en mijn spullen neerzet. ‘Goedemorgen meneer, hoe gaat het met u?’, vraag ik hem. Hij zegt dat alles ‘uitstekend’ gaat en dat hij blij is met mijn komst. Deze meneer is op een leuke manier een ouwe charmeur, en we maken daar samen vaak grapjes over: ‘U weet het he’, zeg ik dan, ‘u staat op mijn reservelijst, dat we maar 47 jaar schelen is maar een klein detail’. Waarop hij antwoord: ‘precies, leeftijd is maar een getal’.

Mijn oudste klant is 97 jaar, mijn jongste klant is 17 jaar. Zelf mag ik deze zomer 38 kaarsjes uitblazen. In de ogen van mijn bejaarden klanten ben ik nog een meisje, in de ogen van mijn jongste klanten ben ik een mevrouw, en word ik met ‘u’ aan gesproken

Leeftijd is een relatief begrip. Je bent tenslotte zo oud als dat je je voelt toch? Ik zie het aan mijn bejaarden klanten. Degene die alles nog zelf willen doen, degene die positief zijn ingesteld, en degene die het liefst elke dag meedoen aan activiteiten, dat zijn vaak degene die ik jonger inschat.

Zo was ik vorige week bij een mevrouw die 90 jaar is geworden, en nog zelfstandig woont: mevrouw Lien heet ze. Ze krijgt thuishulp maar doet nog ontzettend veel zelf. Ze vertelde me dat ze een nieuwe zonnebril had gekocht. Ze zette hem op, het was een modern montuur. ‘Hij staat u geweldig’, zei ik. En daar was geen woord van gelogen. Hij stond haar top, een vrouw van 90 jaar met zo’n moderne zonnebril, ik hou ervan, en ze kon ‘m nog hartstikke goed hebben ook. Mevrouw Lien is nog ontzettend bij de tijd, ze is erg helder van geest . Rond sinterklaas kreeg ik een grote speculaaspop van haar, ik vond het zo lief en bijzonder dat ze aan mij had gedacht tijdens de boodschappen.

Ik heb zelf nog geen moeite met ouder worden. Eigenlijk vind ik dit best een mooie leeftijd, ik zit beter in mijn vel dan 10 jaar geleden: Ik vind mijn werk super, de kids zijn op een leeftijd dat ze veel zelf kunnen (maar mama is nog wel hun wereld), en ik sta steviger in mijn schoenen. Elke verjaardag ben ik weer dankbaar dat ik een jaar gezondheid en geluk erbij mag tellen.

Soms moet ik weleens denken aan een uitspraak van een klant van mij: ‘iedereen wil oud worden, maar niemand wil ouder worden’. En daarmee slaat ze de spijker op zijn kop. Ik zie namelijk ook aan mijn klanten wat oud worden in kan houden: dementie, incontinentie, afhankelijk van een rollator, overal pijntjes.

Maar voorlopig ben ik nog niet zover, tenslotte ben ik ‘een meisje, die net komt kijken.’ En in de tussentijd kijk ik de kunst van het ouder worden af bij mijn klanten. Hopelijk word ik ook zo’n omaatje die fanatiek mee doet met de bingo, af en toe een advocaatje achterover tikt, en geniet van haar pedicure-behandeling. En hopelijk denkt mijn ‘pedicure-meisje’ dan: ‘goh ik had haar toch echt jonger ingeschat.’